تاریخ شگفت‌انگیز برندی با نامی عجیب
«بی‌نام» نامدار
در دنیایی که برندها با نام‌هایشان در دل مشتریان خود جا باز کرده‌اند، تجارتی بدون نام در کانادا 40سالگی خودش را پشت سر گذاشته است.
این برند که «بی‌نام» نام دارد در واقع یک خط تولید مواد غذایی و مخصوص محصولات خانوادگی است و از سال 1978 میلادی کارش را آغاز کرده. عمده تمرکز برندی که تحت نظر گروه سرمایه‌گذاری و سوپرمارکت «لوبلو» (بزرگ‌ترین خرده‌فروشی غذایی کانادا) قرار دارد، روی مواد غذایی و مایحتاج عمومی مردم است و محصولاتش در بیشتر فروشگاه‌های زنجیره‌ای کانادا به فروش می‌رسد.
شروع ماجرا
در سال 1978«لوبلو» با 16 محصول و پکیج زرد و مشکی بدون نام، برند «بی‌نام» را پایه‌گذاری کرد و از همان ابتدا برای جلب نظر مشتری، سیاست عرضه محصولات با قیمت ارزان را در نظر گرفت. از آن زمان تا همین امروز، اجناس برند «بی‌نام» 10 تا 40 درصد ارزان‌تر از محصولات مشابه سایر برندهاست. گستردگی شعب و خدمات شبانه‌روزی از جمله دلایلی است که باعث رونق و برتری «بی‌نام» در جدال نابرابر با فروشگاه‌های زنجیره‌ای شده است. این برند به‌تنهایی در منطقه اونتاریو، 136 شعبه دارد و تقریبا تمامی شعب 24 ساعت شبانه‌روز خدمات ارائه می‌کنند. از دیگر مزایای «بی‌نام» می‌توان به آیتم‌های فروش متنوعش اشاره کرد. این برند دو هزار و 900 محصول مختلف دارد و به جای تبلیغ اسم و هزینه بسته‌بندی‌ها فقط به کیفیت محصولاتش توجه نشان می‌دهد.
جنبش موفق ارزان‌فروشی
در ابتدا تصور می‌شد هدف برند تازه‌وارد، جلب مشتری از طریق قیمت ارزان است و این روند پایدار نخواهد بود اما حتی وقتی «بی‌نام» به رشد و سود مورد نیاز دست پیدا کرد هم روند ارزان بودن محصولاتش را ادامه داد؛ تا جایی که از این اتفاق با عنوان «جنبش موفق ارزان‌فروشی» نام برده شد.
مدل فروش
به فروش رساندن محصولات تولیدشده توسط این برند، طرحی بود که مدیر این شرکت به نام «دیو نیکول» ارائه داد. استقبال از محصولات «بی‌نام» در آمریکا و فرانسه حتی مدیران این شرکت را شگفت‌زده کرد و در 9 ماه بیش از ۱۵ میلیون از اجناس به فروش رفت. به طرز عجیبی تحقیقات نشان داده تمامی خریداران وفاداری زیادی نسبت به محصولات این برند از خود نشان می‌دهند.
افتتاح شعبه‌های جدید
بدون توجه به نظریات منفی، این نام تجاری توانست تنها چهار ماه پس از راه‌اندازی اولیه، محصولات عمومی سراسر قفسه‌ها، فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌های کانادا را که حدود بیش از ۱۰ درصد از فروش کل سوپرمارکت‌ها بود به خود اختصاص دهد. تنها بعد از یک سال «لوبلو» خط تولید عمومی خود را به بیش از 100 مورد محصول جدید افزایش داد. با توجه به ماهیت کلی خط تولید، بسته‌بندی اصلی برند نشان‌دهنده هیچ نام تجاری خاصی نیست و تنها متن موجود، توضیحات اساسی مربوط به نام محصولات و مواد تشکیل‌دهنده آنهاست. در حالی که سایر خطوط تولید، بسته‌بندی‌های خود را اغلب روی رنگ‌های سفید و مشکی انتخاب می‌کردند، طراح اهل تورنتو، فونت‌های نوشتاری سیاه‌رنگ درشت را انتخاب کرد که همگی به صورت حروف کوچک روی یک صفحه با پیش‌زمینه زردرنگ نوشته شده بودند. این اتفاق تنها به منظور جلب توجه فروشندگان صورت گرفت. در طول دهه ۸۰، لوبلو، «بدون نام» را به یک برند در سطح ملی تبدیل کرد. حالا پس از گذر از فراز و فرودهای دهه 90 در هزاره جدید، «بدون نام» قدرت و ماهیت خودش را به خوبی عرضه کرده است. در سال ۲۰۰۹، لوبلو خط تولید برند «بدون نام» را دوباره و از نو بازسازی و راه‌اندازی کرد؛ به همراه یک نام تجاری نمادین که با حروف سیاه بزرگ روی بسته‌بندی‌های زرد به بازار ارائه می‌شد. بسته‌بندی‌های جدید ارائه شده، همچنان به حالت سنتی قدیمی بودند. مدیرعامل جدید شرکت ادعا کرد پالت رنگی اصلی شرکت چیزی است که برای مشتریان آشنا بوده و یکی از علت‌های اصلی این امر، انتخاب فوری آنها در فروشگاه‌هاست. این موضوع قابل تشخیص بوده و انتخابش برای مصرف‌کننده جذاب به نظر می‌رسد. در چنین شرایطی برای اولین‌بار و شاید هم آخرین‌بار در طول تاریخ سیر تحول برندی را به تماشا نشسته‌ایم که نامی ندارد اما با «بی‌نامی» دنیای برندها را تحت تاثیر خودش قرار داده است.
